لجن برداری، خاکبرداری، پی کنی، گودبرداری و کانال کنی

 ۱ – شرح

انواع زمین ها بر اساس فهرست بها

در عملیات خاکی با دست زمین ها به چهار دسته تقسیم می شوند:

1. زمین لجنی: زمین هایی هستند که عامل کار با وزن طبیعی خود، در آن به حدی فرو رود که انجام عملیات به سهولت مقدور نباشد.
2. زمین های نرم: زمین هایی هستند که با بیل قابل برداشت باشند.
3. زمین های سخت: زمین هایی هستند که با کلنگ یا دج بر کنده شوند.
4. زمین های سنگی: زمین هایی هستند که برای کندن آنها چکش های بادی سنگبری یا مواد منفجره نیاز باشد، زمین هایی که در آن قطعات معمولی سنگ (سنگهایی که با وسایل دستی (فرغون) قابل جابجایی است ) توأم با خاک یا مخلوط شن و ماسه وجود داشته باشد، زمین سنگی تلقی نمیشوند.

به منظور لجن برداری از آیتم شماره ۰۲۰۱۰۱ استفاده می شود. این آیتم شامل لجن برداری به وسیله دست، بارگیری، حمل تا فاصله ۵۰ متری محل با وسایل دستی (مثل فرغون) و تخلیه آن می باشد. در این آیتم به ضخامت لایه اشاره نشده است. با توجه به اینکه عملیات مربوط به لجن برداری به وسیله نیروی انسانی صورت می گیرد و با توجه به ماهیت سیال لجن، ضخامت لایه نباید بیشتر از ۲۰ تا ۳۰ سانتی متر باشد. در صورتی که ضخامت لایه بیشتر از این مقدار بود، پیمانکار باید بر اساس دستور کار مهندس مقیم (دستگاه نظارت یا مهندس مشاور) نسبت به خشک کردن لجن (مثلا با اضافه کردن و مخلوط کردن لجن با خاک مناسب) اقدام و سپس نسبت به لایه برداری و جابجایی اقدام نماید. بهای خشک کردن لایه لجن در آیتم های فهرست بها دیده نشده است و باید به صورت آیتم ستاره دار تعریف شود.

۲ – حمل مصالح

هیچ گونه هزینه حملی به آیتم های این گروه تعلق نمی گیرد.

۳ – تاریخچه تغییرات

سال ۱۳۹۶: تغییری نسبت به سال گذشته نداشته است.

سال ۱۳۹۵: تغییری نسبت به سال گذشته نداشته است.

سال ۱۳۹۴: تغییری نسبت به سال گذشته نداشته است.

سال ۱۳۹۳: تغییری نسبت به سال گذشته نداشته است.

سال ۱۳۹۲: تغییری نسبت به سال گذشته نداشته است.

۴ – جدول

فهرست بهای سال ۱۳۹۶
فهرست بهای سال ۱۳۹۵
فهرست بهای سال ۱۳۹۴
فهرست بهای سال ۱۳۹۳
فهرست بهای سال ۱۳۹۲
فهرست بهای سال ۱۳۸۸

فهرست بهای سال ۱۳۹۵

فهرست بهای سال ۱۳۹۴

فهرست بهای سال ۱۳۹۳

فهرست بهای سال ۱۳۹۲

فهرست بهای سال ۱۳۸۸