پوشش ضد حریق اسکلت فلزی

لزوم محافظت اسکلت ساختمان و سازه با پوشش ضد حریق در برابر حریق بعنوان مهمترین قسمت محافظت غیر عامل، باید مدنظر طراحان و محاسبان سازه قرار گیرد. اجرای پوشش ضد حریق سازه های فلزی از مهمترین و کاربردی‌ ترین روش های محافظت سازه در رشته مهندسی حریق به شمار می آید. در این روش بیشتر ستون‌ها و تیرهای اصلی سازه جهت محافظت قاب های سازه ‌ای در مقابل حریق توسط پوشش ضد حریق اسکلت فلزی پوشش داده می شوند. دیوارها، سقف و کف سایر موارد مقاوم سازی غیرعامل در مقابل حریق می ‌باشند که در موارد و کاربری‌های خاص، عایق سازی می‌شوند. فولادهای سازه‌ای (ST-37)، نقطه حرارت خمش یا به اصطلاح خمیدگی تقریبا ۵۰۰ درجه سانتی‌گراد دارند و نیمی از مقاومت خود را در دمای ۵۰۰ درجه از دست می‌دهند(بدون پوشش ضد حریق )، بنابراین سازه فولادی بدون پوشش ضدحریق در برابر حریق بسیار آسیب‌پذیر بوده و نیازمند مقاوم‌ سازی در مقابل حریق می‌باشند. مطابق دستورالعمل ISO و BS 476 فلز آهن بدون پوشش ضد حریق در مدت زمان کمتر از۱۰دقیقه پس از آتش سوزی به دمای ۵۰۰ درجه می‌رسد که این دما، نقطه خمش فلز آهن بوده و طبق مطالب فوق ۵۰ درصد مقاومت خود را از دست می‌دهد. در اکثر پروژه ‌ها همچون نیروگاه به علت بالا بودن خطر حریق و آتش‌سوزی نیاز است تا سازه به خصوص سازه های فلزی توسط پوشش ضد حریق نسبت به حریق احتمالی مقاوم سازی شود.

تاثیر شکل پروفیل های فولادی در تعیین ضخامت پوشش ضد حریق اسکلت فلزی

سطحی از فولاد که در معرض حریق قرار دارد بخش بر سطح مقطع کل، تشکیل ضریبی به نام ضریب مقطع (Section Factor) می‌دهد. هر اندازه این ضریب بیشتر باشد، ضخامت پوشش های ضد حریق سازه اسکلت فولادی افزایش می‌یابد. در نتیجه هر چقدر سطح قسمت در معرض آتش بیشتر باشد و یا ضخامت فلز‌کمتر باشد، ضخامت پوشش ضدحریق اسکلت فلزی افزایش می‌‌یاید و بیشتر درنظرگرفته می شود.

جهت محاسبه ضخامت پوشش ضد حریق سازه های فلزی روی ساختمان نیاز به نقشه سازه است تا حداقل اطلاعات زیر بدست آید.

ضخامت و نوع سقف عرشه فولادی یا Metal Deck متال دک
مقطع و سایز تیرهای حمال عرشه فولادی
اندازه و مقطع نوع ستونها
زمان مقاومت مورد نیاز در برابر حریق (تا چند ساعت سازه نیاز است تا در برابر آتش محافظت شود)

تمامی موارد فوق کمک می کند که میزان ضخامت پوشش ضد حریق سازه های فلزی مقدار مناسب را دارا باشد که از نظر اقتصادی به صرفه و نظر زمانی بسیار کار آمد است.

معیار پذیرش ضخامت پوشش ضد حریق سازه اسکلت فلزی

مطابق آئین نامه های موجود و ضوابط ارائه شده در سازه‌‌های ضد حریق، زمانی ضخامت پوشش‌های ضد حریق سازه‌های فلزی مقاوم در برابر حریق مورد پذیرش قرار خواهد گرفت که ضخامت متوسط کار انجام شده از ضخامت پوشش طراحی کمتر نباشد.

موادی که قابلیت پوشاندن پوشش ضد حریق سازه های فلزی را دارا می باشند

بسته به شرایط کار می‌توان لایه رویی پوشش‌های ضد حریق سازه های فلزی را با مواد دیگری به منظور محافظت یا زیبایی پوشاند. از جمله:

کیورینگ برای جلوگیری از ایجاد ترک
رنگدانه‌ها برای زیبایی
جهت ممانعت از نفوذ مواد شیمیایی که ممکن است تاثیرات مخرب روی اندود یا بستر ضد حریق داشته باشند.
برای جلوگیری از نفوذ آب مخصوصاً وقتی در بستر پوشش ضد حریق اسکلت فلزی امکان زنگ زدگی وجود دارد.

مصالح محافظت کننده در مقابل آتش

مصالح و محصولات مختلفی برای محافظت از قاب های فولادی استفاده می شود . محفظه بتنی، مصالح بنایی و پلاستر (اندود) برای یک قرن به عنوان پوشش ضد حریق اسکلت فلزی در برابر آتش استفاده می شدند . امروزه به صورت معمول از بورد گچی، پوشش های ضدحریق پاششی (Spray) و مصالح محافظت کننده (SFRM) ، پوشش‌های منبسط شونده، مصالح معدنی فیبر دار به عنوان پوشش ضد حریق سازه اسکلت فولادی استفاده می‌شود.

پوشش ضد حریق معدنی (Spray-applied fire resistive material (SFRM

بیشتر SFRM ها چه از فیبر معدنی و چه از مصالح سیمانی تشکیل شده باشند برای ایزوله کردن و پوشش ضد حریق اسکلت فلزی در مقابل حرارت استفاده می شوند.

اختلاط فیبر معدنی شامل فیبر ، binder (چسب) و آب می شود . مصالح ضد حریق فیبر معدنی با اختلاط خشک اسپری می شود . به صورتی که آب به مواد در زمان اسپری شدن بر روی فولاد اضافه می شود. پوشش فیبر معدنی، وزن سبکی دارد. غیر قابل احتراق است و رسانای ضعیف گرماست و در کل پوشش ضد حریق اسکلت فلزی مناسبی به شمار می آید.

SFRM سیمانی به صورت ترکیبی از Binder و Vermiculite ، perliteیا پلی استر تشکیل شده است. SFRM سیمانی به سه دسته با دانسیته کم، متوسط و زیاد تقسیم بندی می شود اما مصالح دارای دانسیته کم، بیشتر معمول است و معمولا یک چسب گچی دارد. مصالح با دانسیته متوسط و زیاد معمولا از چسب سیمانی پورتلند استفاده می کنند.

SFRM فیبر معدنی معمولا ارزان تر از SFRM سیمانی است، اما به راحتی به فولاد قابل چسبیدن ودر ادامه کندن نیست. SFRM فیبر معدنی و SFRM سیمانی با چگالی‌کم برای مناطق مرطوب مناسب نیستند و همینطور در مناطق محافظت نشده در مقابل هوا، جایی که امکان کنده شدن مصالح ضد حریق هست، مناسب نیست مثل گاراژ.

تأمین مقاومت پوشش ضد حریق سازه های فلزی

برای تأمین مقاومت لازم در برابر آتش در ساختمان، دو مورد زیر در طراحی و اجرای ساختمان مورد توجه و رعایت قرار گیرد:

باید از مصالح نازککاری مناسب با خطر کم یا قابل قبول از نظر گسترش آتش‌سوزی برای پوشش ضد حریق سازه اسکلت فلزی استفاده شود. تامین مقاومت پوشش ضد حریق سازه های فلزی به ارتفاع ساختمان، کاربری آن و نوع فضاها بستگی دارد. به عنوان مثال، مصالح نازککاری راه‌ های خروج و پله‌ های سازه اسکلت فلزی باید حتماً از نوع ایمن باشد، اما سخت‌گیری برای مصالح نازککاری اتاق‌ها کمتر است. مصالح خطرناک (مانند فوم‌های پلاستیکی) هیچ‌گاه نباید بدون پوشش محافظ به عنوان پوشش در سازه های فلزی استفاده شوند.

مقاومت اجزای سازه‌ و جدا کننده‌ ها در برابر آتش باید براساس مقررات و متناسب با ارتفاع و کاربری ساختمان (فضاها) تأمین شود. معمولاً برای اجزای سازه ‌ای ساختمان به مقاومت ۱ یا ۲ ساعت در برابر آتش نیاز است (البته می‌تواند بسته به مورد کمتر یا بیشتر نیز باشد).

بنابر توضیحات فوق برای حفظ سازه فولادی در برابر آتش باید از پوشش‌های ضد حریق سازه های فلزی استفاده شود. برای این منظور تا سال‌ها از دوربندی فولاد به وسیله مصالح سنگین مانند آجر و بتن برای ایجاد پوشش ضد حریق اسکلت فلزی استفاده می‌شد ولی در دهه‌های اخیر، مصالح پوششی سبک با مقاومت مناسب در برابر آتش، برا ی پوشش ضد حریق اسکلت فلزی ‌رواج یافته است. استفاده از پوشش‌های سبک می‌تواند به سبک شدن سازه، افزایش سرعت اجرا و نهایتاً کاهش هزینه‌های ساخت کمک نماید.

نکات اجرای پوشش ضد حریق

حفظ اتصال و چسبندگی پوشش ضد حریق سازه فولادی به سطح زیرکار با افزایش دما
تأمین ضخامت لازم پوشش ضدحریق سازه های فلزی برای جلوگیری از رسیدن دمای سازه به دمای بحرانی که در آن با شکست مواجه می‌شود
عدم استفاده از جزئیاتی که موجب تضعیف شدن پوشش ضد حریق اسکلت فلزی در برابر آتش شود. به عنوان مثال اکثر پوشش‌ ضد حریق اسکلت فلزی از نظر مکانیکی نمی‌توانند نماهای سنگین را مستقیماً تحمل کنند و برای نصب نما روی آنها باید از جزئیات اجرایی مناسب بهره‌گیری نمود، یا به عنوان مثال اجرای نما به طور مستقیم روی رنگ‌ ضدحریق سازه های فلزی عملاً آنها را بی‌اثر می‌سازد. پوشش‌ ضد حریق سازه های فلزی در برابر آتش انواع مختلفی دارند. ضخامت پوشش ضد حریق سازه های فلزی به عوامل مختلفی از قبیل نوع پوشش، میزان مقاومت لازم در برابر آتش و نوع زیرکار بستگی دارد. به طور کلی پوشش‌ نازک، که عموماً دیرسوز کننده نامیده می‌شوند، بر روی مصالح قابل سوختن نظیر چوب و برای کاهش خواص اشتعال‌پذیری یا پیشروی سطحی شعله به کار می‌روند. پوشش‌ ضد حریق اسکلت فلزی می‌توانند حتی به شکل رنگ و در یک لایه نازک چند میکرونی استفاده شوند. پوشش‌ ضخیم‌ تر عمدتاً به عنوان پوشش های ضد حریق برای اعضای فولادی و سایر سازه‌ها استفاده می‌شوند. این کار به طور متداول با ضخامت‌هایی بین ۱۰ تا ۵۰ میلی‌متر به دست می‌آید. پوشش ضد حریق سازه‌ های فلزی می‌تواند به دو صورت تماسی و یا غشایی صورت گیرد. در روش تماسی پوشش ضد حریق سازه های فلزی به صورت مستقیم بر روی سطح موردنظر پاشیده می‌شود. به عنوان مثال برای ستون فولادی، ماده ی مقاوم حریق مستقیم روی ستون اجرا شده و از شکل پروفیل تبعیت می‌کند (توجه به ایجاد چسبندگی مؤثر ضروری است). در شکل زیر چند نمونه از این نوع محافظت نشان داده شده است. در روش غشایی تیرها و ستون‌ها به وسیله ماده مقاوم حریق دوربندی شده و کف‌ها به وسیله یک سطح در زیر آن که نقش مانع حریق را ایفاء می‌نماید، محافظت می‌گردد.

به طور کلی، از نظر مکانیسم عملکرد سه نوع اصلی مواد پوشش ضد حریق سازه های فلزی در برابر آتش را در بر می‌گیردکه می‌توان آنها را اینگونه نام برد: مواد عایق، جاذب انرژی و پف کننده. بسیاری از مواد رایج در حقیقت به نوعی با مکانیسم ترکیبی از انواع اول و دوم عمل می‌نمایند و حاوی مقادیری از هر دو گروه مواد عایق و جاذب انرژی می‌ باشند. بیشترین مصرف مواد عایق که دارای خواص حرارتی عالی می‌ باشند مربوط به مواد معدنی و سنگدانه‌ منبسط شده مانند پرلیت و ورمیکولیت است. این مواد می‌توانند دارای چسباننده‌های سیمانی یا گچی باشند. همچنین وجود مقادیر مختلف از سایر مواد و افزودنی‌ها ضرورت دارد، در غیر این صورت عملکرد و اجرای پوشش ضد حریق سازه های فلزی نمی‌تواند به نحوه مناسب صورت گیرد.

مواد پاششی معدنی ضد حریق

پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی (Spray Mortars) بر پایه مواد معدنی نسوز بوده و حاوی مواد منبسط شده نظیر ورمیکولیت (Vermiculite)، دولومیت، پرلیت و نیز مصالحی نظیر گچ و سیمان، مواد کفزا و غیره می‌باشند. پوشش ضد حریق بر پایه مواد معدنی پاششی به دلیل مقاومت حرارتی بسیار بالا و ضریب رسانایی گرمایی بسیار پایین، روند انتقال حرارت در سازه را کاهش داده و باعث زمان تاخیر در فروپاشی سازه در حدود ۴ تا ۵ ساعت، در برابر حریق می‌شود که این امر می تواند پوشش ضد حریق برپایه مواد معدنی پاششی را برای مقابله با حریق بسیار کار آمد کند و این زمان فرصت کافی را برای اطفای حریق توسط نیروهای آتش نشانی فراهم می سازد. پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی در برابر حریق هیدروکربنی و حریق‌ سلولزی بسیار مقاوم بوده و می‌توان آنها را در سطوح داخلی و خارجی سازه فولادی و بتنی استفاده کرد. میزان ضخامت پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی بستگی به طراحی سازه و مدت زمان مورد نیاز مقاومت در برابر حریق دارد. پوشش ضدحریق برپایه مواد معدنی پاششی در ضخامت ‌های پایین تا ۱ سانتیمتر به وسیله پاشش مستقیم و توسط ماشین بر روی سطوح اجرا می‌شوند و در ضخامت های بیش از ۱ سانتیمتر از توری های ویژه این کار به عنوان تقویت کننده پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی استفاده می‌شود از جمله ویژگی‌های بارز پوشش ضد حریق بر پایه معدنی پاششی می‌توان به وزن مخصوص پایین مصالح و در نتیجه کاهش بار مرده سازه، سهولت اجرا، چسبندگی مناسب، مقاومت بسیار بالا در پیشگیری از گسترش آتش بر روی سطح و جلوگیری از انتقال حرارت ناشی از آتش به سطح سازه، مقاومت در برابر شوک حرارتی و عدم ایجاد دود و گازهای سمی اشاره کرد که این مزایا پوشش ضد حریق معدنی پاششی را بخصوص برای مقابله با حریق هیدروکربنی و سلولزی به یک اتنخاب بدون اجتناب تبدیل کرده است. به کارگیری پوشش ضد حریق بر پایه مواد معدنی پاششی به دلیل اطمینان از صحت عملکرد و دقت اجرا از رنگ‌ منبسط شونده و بورد ضد حریق رایج تر است و نیز پوشش های ضد حریق با مواد معدنی نسبت به دو پوشش دیگر از خواص مکانیکی و مقاومتی مناسب تری برخوردار می‌باشند. پس باید در نظر گرفت که انتخاب نوع پوشش ضد حریق امری سلیقه ای نیست و باید با استفاده از رهنمود های یک مشاور این کار را انجام داد که بهترین نتیجه از لحاظ مادی و کارایی را بدست آورد.

انواع پوشش ضد حریق بر پایه مواد معدنی پاششی

پوشش ضد حریق بر پایه ورمیکولت

این پوشش ضد حریق بر پایه مواد معدنی پاششی نسوز بوده و بسیار سبک (مانند ورمیکولت ) می باشند و در برابر حریق هیدروکربنی تا دمای ۱۲۰۰ درجه و در حدود ۴ ساعت مقاومت از خود نشان می دهد. پوشش ضد حریق با مواد معدنی توانایی پایدار در مقابل شوک حرارتی ناشی از حریق هیدورکربنی را دارا می باشد . همچنین سازه بتونی یا فلزی پوشش داده شده با پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی در مقابل شوک اولیه ناشی از انفجار نیز مقاوم می باشد که این امر می تواند امتیاز بزرگی برای پوشش ضد حریق پاششی بر پایه ورمیکولت باشد.

پوشش های ضد حریق معدنی بر پایه گچ

این پوشش ها بر پایه گچ نسوز و سایر مواد معدنی مقاوم در برابر حریق می باشند و نحوه اجرای آن به شیوه ماله کشی یا اسپری می باشد. پوشش‌های ضد حریق با مواد معدنی بر پایه گچ مخصوص مصارف داخلی ساختمان ها بوده و از آن برای پوشش اجزای خارجی که مستقیما در معرض هوازدگی یا رطوبت دائم باشند نباید استفاده کرد. همچنین پوشش ضد حریق معدنی برپایه گچ قابلیت استفاده به صورت پانل های پیش ساخته در اندازه های مختلف دارا می باشند.

پوشش ضد حریق بر پایه مواد معدنی پشم سنگ

از دیگر پوشش ضد حریق با مواد معدنی می توان به پشم سنگ اشاره کرد که جزء خانواده عایق های گرم از نوع معدنی به حساب می آید و متشکل از الیاف بسیار ظریف است. ماده اصلی اولیه برای تولید این الیاف سنگ آتشفشانی بازالت از خانواده سنگهای آذرین و دولومیت می باشد که در کشور ما به وفور یافت می شود . سپس مواد مذاب حاصل توسط رزین هایی با فاصله مشخصی (با دانسیته خاص) ثابت نگه داشته می شود. پشم سنگ از نظر شیمیایی خنثی می باشد در نتیجه باعث خوردگی سطوح نمی شود.

در فرآیند تولید پشم سنگ از مواد مضر برای لایه ازن همانند HFC,HCFC,CFC استفاده نشده است. از آنجایی که این محصول از مواد مذابی با درجه حرارت حدود ۱۵۰۰ درجه سانتیگراد تهیه می گردد، محصول حاصله جزء پوشش های ضد حریق با مواد معدنی کاملاً استریل می باشد و نیز در برابر خطراتی مانند انگل، قارچ، باکتری و حشرات موذی مصونیت دارد.

مزایای پوشش ضد حریق برپایه مواد معدنی پاششی

مقاومت بالا در برابر حریق و به تعویق انداختن فروپاشی سازه
مقرون و به صرفه بودن
سرعت و سهولت اجرا
مقاومت در برابر سایش
مقاومت در برابر خوردگی
سبک بودن
قابلیت اجرا بر روی سازه فلزی و بتنی
سهولت در ترمیم
مقاومت در برابر فرسایش

کاربرد پوشش ضدحریق برپایه مواد معدنی پاششی

مقابله با حریق هیدروکربنی، سلولزی و انفجار ناشی از آن
مقاومت در برابر سایش و به موجب آن کاربرد گسترده آن در امر ساخت و ساز
به سبب سبک و مقرون و به صرفه بودن کاربرد فراوان در ساختمان سازی
استفاده فراوان در نیروگاه ها و پالایشگاه ها
پارکینگ ها و استخر ها
انواع سازه های بتنی و فولادی
صنایع پتروشیمی
سوله سوخت
مراکز صنعتی شیمیایی
تونل ها
کارخانه جات صنعتی

رنگ ضد حریق منبسط شونده

جنس رنگ ضدحریق منبسط شونده (Paint Intumescent) عمدتاً از نوع آلی بوده و دارای ضخامت چند میکرون اند. پوشش رنگ ضدحریق منبسط شونده علیرغم ضخامت بسیارکم اولیه در صورت وقوع حریق با انبساط و ایجاد یک لایه متخلخل با ضخامت بسیار بیشتر از ضخامت اولیه سطح زیرین خود را در برابر حریق محافظت می‌کنند. پوشش رنگ ضد حریق منبسط شونده عمدتا بر روی مصالح قابل اشتعال استفاده می‌شوند تا زمان اشتعال سطح محافظت شده را به تاخیر انداخته و یا از پیشروی سطحی شعله جلوگیری‌کنند. برای این منظور لازم است یک توده متخلخل جامد از رنگ ضدحریق منبسط شونده شکل گیرد. لازمه این اتفاق این است که در مرحله اول یک ماده شیمیایی بر اثر سوختن، ماده جامدی از خود برجا بگذارد. ماده جامد باقی از رنگ منبسط شونده از نوع کربن می باشد. برای این منظور نیاز است تا حداقل سه ماده دیگر وجود داشته باشند که یکی دارای محتوای کربن بالا و دومی دارای عامل اسیدی که بتواند با ماده اولیه در دمای مناسب وارد واکنش شده و واکنش را به جای احتراق به سمت تشکیل کربن سوق دهد. سومین ماده نیز، ماده تولید گاز است تا در دمای مناسب با آزاد کردن بخار و گاز باعث ایجاد ساختار اسفنجی در باقی مانده جامد گردد این نحوه ی عمل رنگ ضد‌حریق منبسط شونده است .رنگ ضد حریق منبسط شونده همانگونه که اشاره شد، دارای ترکیبات شیمیایی مختلفی هستند و این ترکیبات باید به گونه ای انتخاب و ترکیب شوند که بتوانند در کنار یکدیگر عملکرد محافظتی مورد نظر را به نمایش بگذارند .معمولاً چهار نوع ترکیب مختلف در رنگ ضد حریق منبسط شونده مورد استفاده قرار می‌گیرند که عبارتند از: ترکیب پلی‌هیدریک جهت تولید‌کربن‌در‌حین‌حریق، عامل آب زدایی، عامل اسفنجی‌کننده یا تولید گاز و رزین که عامل چسباننده رنگ می‌باشد. این رنگ‌ ضد حریق‌ در ضخامت حداکثر ۵ میلی‌متر اجرا شده و می‌توانند سازه فولادی یا بتنی را تا ۲ ساعت در برابرحریق محافظت نمایند. رنگ منبسط شونده ضدحریق زمانی‌که در معرض آتش قرار می‌گیرند به دلیل وقوع یک سری واکنش‌های شیمیایی، گازهای خنک کننده ‌ای آزاد نموده، ازدیاد حجم داده و با حریق مقابله می‌نمایند و درضمن رنگ ضد حریق منبسط شونده یک لایه عایق زغالی جهت عایق‌ سازی تولید می‌کنند که ضخامت آن حتی تا ۲۰ برابر مقدار اولیه رنگ می‌باشد. به جای رنگ ضد حریق منبسط شونده مورد استفاده فوم پف کرده حاوی میلیونها سلول کوچک مقاوم در برابر حریق قرار می گیرد. این فوم ضد حریق که از رنگ‌های ضد حریق منبسط شونده حاصل شده است بعنوان عایق، تماس شعله یا آتش را با سطح به تعویق انداخته و بعنوان یک مانع تاخیر انداز از داغ شدن سریع و احتراق سطح زیرین جلوگیری بعمل می آورند. رنگ ضدحریق منبسط شونده که حالا به فوم عایق تبدیل شده تا حدود دو ساعت از رسیدن حرارت به سطح زیرین‌جلوگیری می‌نماید و‌گسترش شعله را به تاخیر می اندازد. در واقع ترکیباتی که در این رنگ ضد حریق منبسط شونده وجود دارد، می‌تواند زمان سوختن چند ثانیه‌ای را به ساعت‌ها تبدیل کند که این خود در شرایط بحران آتش سوزی، یک فرصت حیاتی غیر‌قابل تصور برای کارهای امداد نجات بشمار می‌رود. از پوشش‌ رنگ ضدحریق منبسط شونده عمدتا به منظور حفاظت در شرایط خاص از سازه فلزی و سطوح داخلی ساختمان استفاده می‌شود.

مزایای رنگ ‌ضدحریق در مقایسه با سایر پوشش های ضدحریق

رنگ ضد حریق منبسط شونده در مقایسه با سایر روکش‌های ضد حریق، مزایای بسیاری دارند که در زیر به آنها اشاره شده است.

فضای‌کم اشغال شده: رنگ ضدحریق منبسط شونده را می‌توان به طور متوسط از ۵۰۰ میکرون تا ۵۵۰۰ میکرون روی کلیه سطوح با هر زاویه‌ای و شکستگی اعمال کرد. در نتیجه رنگ ضد حریق منبسط شونده فضایی را اشغال نکرده، ظرافت کار را حفظ کرده و به عنوان یک پوشش ضد حریق منبسط شونده سازه را در مقابل حریق محافظت می کند لیکن پوشش‌های معدنی ضد حریق معمولا در ضخامت چند سانتیمتر اعمال شده و در سازه فلزی، مسلح نمودن آن ضروری است که این موضوع خود باعث اشغال فضای بیشتر نسبت به رنگ های ضد حریق منبسط شونده خواهد شد.

سرعت و سهولت در اجرا: پوشش رنگ ضد حریق منبسط شونده پس از مرحله آماده سازی سطح ، به راحتی و در زمان کم و با ابزارهای مختلف اجرا می‌شود.

سبک بودن: پوشش رنگ ضد حریق منبسط شونده به لحاظ وزن در واحد متر مربع بسیار کمتر از پوشش های ضد حریق بر پایه مواد معدنی هستند و پوشش‌های ضد حریق بر پایه مواد معدنی در مواردی از طراحی برای محاسبه بار مرده به حساب می آید.

سهولت در ترمیم: نقاطی از سطح پوشش رنگ ضد حریق منبسط شونده که آسیب دیده باشد به وسیله رنگ ضد حریق منبسط شونده به سهولت ترمیم میگردد.

ایمنی و بهداشت: پوشش رنگ های ضد حریق منبسط شونده، ایمن بوده و در زمان بروز حریق گازهای سمی متصاعد نمی‌کنند.

جنبه اقتصادی: با اینکه پوشش‌های معدنی ضد حریق مقرون به صرفه می ‌باشند با این حال به دلیل تسریع در زمان اجرا، اشغال فضای کمتر، سطح هموارتر و عدم نیاز به هزینه دوباره جهت صاف و هموار کردن سطح اجرا شده و میزان مصرف‌کم، استفاده از پوشش رنگ ضد حریق منبسط شونده از جهاتی و در برخی موارد می‌تواند مقرون به صرفه و اقتصادی باشد.

انواع رنگ ضدحریق منبسط شونده

پوشش رنگ ضد حریق در دسته ‌بندی مختلفی عرضه می‌گردند‎که بخشی، نقش منبسط شونده را داشته و بخش دیگر نیز نقش دیرسوز کننده، دسته‌ای‌که نقش منبسط شونده را دارند در ضخامت های ۰.۵ تا ۵.۵ میلیمتر بر روی کلیه سطوح از جمله سازه اسکلت فلزی یا همان اسکلت فولادی، بتن، گچ، کابل، چوب و دیگر سطوح می‌توان اعمال نمود و به محض رسیدن حرارت حاصل از شعله، ضخامت نیم میلیمتری به حدود ۴ تا ۵ سانتی متر رسیده و این عمل مانع انتقال حرارت به سطح زیر کار می‌شود. دسته‌ای دیگر نیز که نقش دیرسوز کننده را دارند، معمولا بر روی سطوح پلیمری، کاغذ، پارچه ، چوب، چرم و سایر مواد اعمال شوند تا در مواقع حریق قابلیت آتش گرفتن را نداشته باشند. این مواد مواقعی که در برابر حریق قرا می‎گیرند، سوختن بسیار کندی را دارند.

کاربرد رنگ ضد حریق منبسط شونده

رنگ ضدحریق منبسط شونده کاربردهای فراوانی دارد‌که در زیر به چند مورد آنها اشاره می‌کنیم:

استفاده در محیط های داخلی
سازه هایی که شکل ظاهری آنها دارای اهمیت می باشد
سازه هایی که اشغال فضا در آنها دارای اهمیت است یا سازه دارای فضای محدود می باشد
سازه هایی که در آنها زمان حرف اول را میزند
سازه هایی که بار مرده آنها بالا می باشد
سازه هایی که ایمنی و بهداشت در آن ها دارای اهمیت است

نحوه اعمال رنگ ضد حریق

به منظور اعمال پوشش رنگ ضدحریق بر روی سازه فولادی و یا بتنی، پس از آماده سازی سطح، پرایمر مناسب بر روی سطح سازه فولادی کشیده شده و سپس پوشش رنگ ضد حریق اعمال می‌گردد. پوشش رنگ ضد حریق منبسط شونده به سهولت و در زمان بسیار کوتاه و با ابزارهای مختلف نظیر دستگاه‌‌های مختلف اعمال می‌گردد و رنگ ضد حریق منبسط شونده بر روی کلیه سطوح قابل اعمال هستند. ضخامت اعمالی رنگ های ضد حریق منبسط شونده بسته به نوع و شکل سازه، ضخامت ورق، شرایط محیطی‌کاربری، امکانات اطفا حریق و دیگر عوامل تعریف می‌گردد. هرگاه نقاطی از سطح سازه‌که بوسیله پوشش های رنگ ضد حریق منبسط شونده پوشانده شده در معرض ضربه قرار گیرد و نیاز به ترمیم داشته باشد، می‌توان به سهولت سطح آن قسمت از پوشش رنگ ضدحریق منبسط شونده را ترمیم نمود. سطح نهایی رنگ ضد حریق، سطحی صاف بوده و پس از اتمام عملیات پوشش دهی رنگ های ضد حریق منبسط شونده نیاز به هموار کردن سطح نمی ‌باشد.

تعداد نمایش ۵۲۹