Clicky
Skip to main content
عمومی

طبقه بندی عملکردی راه ها

راه ها از نظر نوع عملکرد، در سه گروه طبقه بندی می شوند:

  1. راه های شریانی
  2. راه های اصلی
  3. راه های فرعی

راه های شریانی به دو دسته ذیل تقسیم می شود:

  1. آزاد راه
  2. بزرگراه

راه های اصلی به دو دسته تقسیم می شود:

  1. درجه یک
  2. درجه دو

و راه فرعی نیز به سه دسته تقسیم می شود:

  1. درجه یک
  2. درجه دو
  3. درجه سه

معمولاً، راه های فرعی درجه دو و درجه سه، ارتباط مناطق روستایی و کم جمعیت را با راه فرعی درجه یک یا اصلی درجه دو تامین می کنند. راه فرعی درجه یک، ترافیک راه های با طبقه بندی پایین تر را جمع و برای ارتباط با مناطق عمده فعالیت، مانند شهرها، به راه اصلی متصل می سازد.

دسترسی به راه های فرعی و اصلی مجاز است، البته در شرایط خاص (به ویژه در راه های چند خطه) نیز می توان محدودیت هایی اعمال کرد که دسترسی ها، مانند بزرگراه ها، فقط از محل های خاص امکان پذیر می باشد. آزاد راه ها ارتباط سریع را بدون داشتن تقاطع و با کنترل کامل دسترسی ایجاد می کنند. بزرگراه ها نیز دارای عملکردی مشابه با آزادراه ها، ولی با امکان دسترسی محدود می باشند.

شبکه راه های کشور بهتر است به گونه ای مطالعه و طراحی شود که سفرهای طولانی و عبوری از استان ها از طریق آزادراه ها، بزرگراه ها و راه های اصلی درجه یک، سفرهای کوتاه و داخل استانی از طریق راه های اصلی درجه دو و ارتباط بین راه های فرعی درجه دو با طبقات بالاتر از طریق راه های فرعی درجه یک و دسترسی ها از طریق راه های فرعی درج سه باشد.

طبقه بندی عملکردی راه ها

 

طبقه بندی نام عملکرد مشخصات
شریانی آزادراه الف – جزئی از شبکه راه های ملی
ب – دهلیز سفرهای داخلی و عبوری از کشور
پ – برقرارکننده ارتباط بین مراکز استان ها و یا شهرهای بزرگ داخل کشور
آزادراه، راهی با حداقل چهار خط عبور که خطوط رفت و برگشت آن از هم جدا و دو طرف آن محصور، بدون تقاطع بوده و در آن دسترسی با کنترل کامل است. عبور عابر پیاده، دوچرخه، موتورسیکلت و وسایل نقلیه غیر موتوری و در مواردی وسایل نقلیه تجاری از آن ممنوع است.
بزرگراه بزرگراه دارای مشخصات آزاد راه است لیکن امکان ایجاد تقاطع ها و دسترسی ها در آن، به طور محدود وجود دارد.
اصلی درجه یک الف – جزئی از شبکه راههای ملی
ب – دهلیز سفرهای داخلی و عبوری از کشور
پ – برقرار کننده ارتباط بین مراکز استانها و یا  شهرهای بزرگ داخل کشور
راه اصلی درجه یک، میتواند دو خطه، چند خطه جداشده یا نشده باشد. تفاوت مهم راه اصلی درجه یک با آزاد راه و
بزرگراه در نحوه تامین دسترسی ها است.
درجه دو الف – برقرارکننده ارتباط بین شهرهای داخل استان
ب – جزئی از شبکه راه های استانی و بین شهری
پ – دهلیز سفرهای مهم داخل استانی
راه اصلی درجه دو، معمولاً دو خطه است ولی در برخی موارد می تواند تعداد خطوط آن افزایش یابد.
فرعی درجه یک الف – تأمین کننده دسترسی به شبکه راه استانی
ب – برقرارکننده ارتباط بین مولدهای ترافیکی مهم در یک استان مانند پالایشگاهها، نیروگاهها، مراکز و شهرکهای صنعتی، مراکز کشاورزی و مراکز آموزشی به شهرها
پ – برقرارکننده ارتباط بین یک بخش یا دهستان یا چندین روستا به راه با طبقه بندى بالاتر یا به شهر
ت – جمع کننده ترافیک راه های با طبقه های پایین و انتقال دهنده به راه های با طبقه بندی بالاتر
راه فرعی درجه یک، دو خطه است.
درجه دو الف – برقرارکننده ارتباط بین روستاها با یکدیگر
ب – برقرارکننده ارتباط بین روستاها با راههای با طبقه بالاتر
پ – برقرارکننده ارتباط بین مولدهای ترافیکی محلی کوچک مانند مراکز صنعتی، مراکز تفریحی برون شهری در حاشیه شهرهای کوچک، پارکهای جنگلی و …
راه فرعی درجه دو، دو خطه است.
درجه سه الف- برقرارکننده ارتباط بین روستاهای کوچک با یکدیگر یا با راههای با طبقه بندى بالاتر
ب – تامین دسترسی به زمین های مجاور شبکه راههای با درجه بالاتر
پ – فراهم کردن ارتباط بین مناطق روستایی با زمینهای مجاور
راه فرعی درجه سه، دو خطه یا یک خطه است.

ارسال پاسخ

نرم افزار محاسبه تاخیرات ناشی از تاخیر در پرداخت صورت وضعیت ها
براساس بخشنامه شماره 11082/54/5090-1 مورخ 1360/09/02 سازمان برنامه و بودجه کشور
نرم افزار محاسبه تاخیرات ناشی از تاخیر در پرداخت صورت وضعیت ها
براساس بخشنامه شماره 11082/54/5090-1 مورخ 1360/09/02 سازمان برنامه و بودجه کشور