ایوان در زبان فارسی به بخشی از ساختمان گفته میشود که سقف دارد و گاهی تا ۳ طرف آن با دیوار احاطه شده اما به هوای آزاد متصل است و در معماری، فضای نیمه باز نامیده میشود. پس از ورود سبکهای غربی به ساخت و ساز ایران، اسامی فرنگی آن نیز وارد زبان فارسی شد. امروزه ایوان را تراس یا بالکن هم مینامیم اما تفاوتهای ظریفی در معنای لغوی آنها وجود دارد.
در زبان انگلیسی، تراس به هر بلندی مسطح یا به اصطلاح سکو گفته میشود اما بالکن سطح مرتفع نیمهباز متصل به وجه خارجی ساختمان است که با دیوار کوتاه یا نرده احاطه میشود و به تعریف ایوان نزدیکتر است.
ایوان یادآور فضاهای نیمه باز معماری اقلیم گرم و خشک است که در مساجد و خانههای قدیمی دیده میشود؛ سطوح نسبتا بزرگی که مشرف به حیاط هستند و به خصوص در فصل تابستان، به عنوان یکی از فضاهای اصلی بنا استفاده میشوند و مختص معماری ایران و توابع آن هستند اما انواع دیگری نیز در سایر اقلیمهای ایران مانند جنوب و شمال دیده میشود که معمولا به نامهای محلی خوانده میشوند مانند «شناشیل» در بندر بوشهر که بالکنهایی با تزئینات بسیار زیبا هستند.